Tijger
Ons middelste kind is een tijger. Zij bijt zich ergens (soms) letterlijk in vast. Zodoende weet ze zich, ondanks haar andere mogelijkheden, aardig te profileren. Voor de nieuwe lezer, even een korte terugblik op het leven van deze tijger. Een leven, waarin zoveel diagnoses, onzekerheden en oordelen voorbij kwamen zetten, dat ik zelfs als ouder
Kracht van delen
Te diep in mijn emoties om mijn eigen kind te helpen. Het was nog niet eerder gebeurd. Terwijl ik op steeds grotere afstand wegdreef van mijn aanhankelijke kinderen, wist mijn eigen moeder me weer te vangen met het boek: Waar ben ik thuis? , geschreven door Aaltje van Zweden. Ik ben mijn moeder nu al
Buiten de tegels durven spelen
Ik bevind me in een heldere periode. Woorden schieten als kleine zaadjes uit mijn hersenakker naar het zonlicht toe. En terwijl het ene poëtisch boeket nog niet geplukt is, verschijnt er alweer een andere boeket. Ik pluk en oogst, zoals ik nooit eerder gedaan heb.Wat gebeurt er toch, vraag ik me deze dagen af. Er
Kracht, als goudmijn op deze aarde
28 februari 2021: dag van de zeldzame ziektes. Gister stond ik, samen met mijn gezin, stil bij de dag voor zeldzame ziektes. Albright syndroom is er één van. Terwijl we, met onze kinderen, aan de lunchtafel over hun syndroom spraken, merkte mijn jongste zoon op dat ze met een bijzonder gen geboren waren. De uitspraak
Kanker verweven
13 maart 2015Ik zit in een klein kamertje. Naast mij zit Paul. De diagnose uitgezaaide longkanker is uitgesproken. De longarts richt zich tot Paul. Hij merkt niet dat er onder mijn stoel een aardverschuiving plaatsvindt. De klokt tikt op een harde en irritante manier door in mijn oor. Ik kijk opzij. Op het gezicht van
