Opgeven is soms een hoopvolle optie
Sinds de kinderen de leeftijd van 18 hebben bereikt, is de gemeente onze beste vriend. Of moet ik zeggen, je kunt ze beter te vriend houden, wil ik iets bij hen kunnen bereiken. Hun beleid is namelijk het onze: wat van hun is, is uiteindelijk ook van ons, als je maar een lange adem hebt
Poëzie aan momenten
Het is 2023! Een nieuw jaar is begonnen. Een schone lei, een onbeschreven boek, 365 dagen vol nieuwsgierigheid. Ik heb er zin in. Dat we het nieuwe jaar meteen al spectaculair zouden invullen, was een onaangename verrassing, die gelukkig met een sisser afliep. Een gevalletje vuurwerk, dat door de spelende harde wind de verkeerde richting
Hard opvangen met zachte hand
Alhoewel kanker ons niet meer dagelijks bezig houdt, komt zij toch zo af en toe mijn leven binnengewandeld. Vooral als ik het Hematon magazine in de bus krijg en de verhalen lees van mijn lotgenoten. Kanker staat in mijn geheugen gegrift. Vanaf 13 maart 2015 heeft ons gezin te maken met kanker. Onze drie kinderen
Participatie-utopie
Dochterlief (21) heeft een proces van 3 jaar beschermd wonen achter de rug, barst van zelfvertrouwen omdat ze de wereld aankan binnen de setting zoals ze hem kent en ze is doodgewoon een jongvolwassen meid met een plafond. Plotseling sta jij, mijn dochter, voor een voldongen feit: de organisatie waarin jij je zorg krijgt, besluit
