Rijbewijs
Ik krijg de laatste tijd de vraag van mensen of ik niet mijn rijbewijs ga halen.
Hoe graag zou ik een rijbewijs willen halen. Of hoe graag zou ik zelfstandig op de fiets willen fietsen, zonder hulp van mama en papa. Beiden staan op verlanglijstje nummer 1!
Helaas kan ik niet zo goed in het verkeer fietsen. Ik heb namelijk geen goed ruimtelijk inzicht. Daardoor is het voor mij lastig om bepaalde situaties in het verkeer goed in te schatten. Ik sta dan te twijfelen of een auto wel of niet gaat stoppen. Hoe snel een fietser aankomt, een auto of fietser linksaf of rechtdoor gaat of een voetganger wel of niet gaat oversteken.
Dus wil ik überhaupt een rijbewijs kunnen halen, zal ik eerst zelfstandig op mijn fiets door het drukke verkeer moeten kunnen fietsen. Zonder dat mama of papa naast me meefietsen en mijn ogen zijn. Hoe fijn zou het fijn om dat te kunnen, net zoals Janna en Mika dat ook doen. Maar zelfs als voetganger heb ik soms moeite met het inschatten van situaties. Ergens hoop ik dat ik ooit toch zelfstandig door het verkeer kan gaan fietsen. Hoe? Dat weet ik niet.
En stel dat mijn ruimtelijk inzicht zou verbeteren, zou ik dan in staat zijn de theorie te behalen? Wellicht wel: ik ben goed in het leren en fotograferen van informatie in mijn hoofd. Maar ik zal de kosten van een eigen auto op mijn buik kunnen schrijven. Dus dat rijbewijs…dat is toekomstmuziek.
Dat mensen het niet snappen, is een lastig item. Hoe graag zou ik ze door mijn ogen willen laten ervaren, wat ik zie en ervaar. Dat het geen kwestie van niet durven is. Ik wil ze graag vertellen dat ik heel graag mijn rijbewijs zou willen halen, zeker omdat het openbaar vervoer ook niet altijd te vertrouwen is. Dat mijn zus Janna een ander persoon is, met andere capaciteiten. Dat ik Puck ben met autisme en een andere beperking, waardoor ik al wandelend door het leven zal moeten en hoop dat het openbaar vervoer iets betrouwbaarder wordt, zodat ook ik mijn grenzen kan gaan verleggen.
Liefs Puck
Lieve Puck, wat moet dat lastig zijn om niet de vrijheid te hebben, om zelfstandig op de fiets of auto door het verkeer te gaan, vooral als je het zelf zo graag wilt.
Maar wat ben ik trots op je als ik zie welke stappen je al wel hebt gezet, dat je zelf met het openbaar vervoer gaat, dat je je zo goed kunt verwoorden in je blogs, de opleiding die je hebt gedaan en gaat doen, de hulp die je in huis voor je moeder bent. En nog zoveel andere dingen die je doet en kunt. Ik hoop voor je dat het zelfstandig fietsen of autorijden ooit nog komt, maar wees vooral heel trots op wat je nu al bereikt hebt!❤️
Liefs Elly
Heel moedig, Puck, om te kijken wat je WEL kan! Liefs esther
Wat knap geschreven en goed verwoord Puck!!
Puck dat kan ik goed aanvoelen zoals jij dat beschrijft met het rijbewijs.
Ik ga ook groot ten deels te voet door het leven. ( met een ander reden dan jij )
Het duurt een tijd Puck, er komt een moment dat je dat accepteer van je zelf en dat je daar geen last meer van hebt. Ook bij mij heeft dat inderdaad een tijdje gedeurd. Mijn weg heb ik daar in gevonden om er grapjes over te maken.
Voor jou hoop ik dat je ook jou eigen manier vindt om ermee om te gaan.
Liefs Petra
Moeder Dyon
Ik snap het wel denk ik. Je wilt hierin zelfstandig zijn. En idd het ov is ook niet echt geweldig. Nunweer dat tekort aan personeel zodat bussen gewoon niet rijden. Als je daar van afhankelijk bent….. en verkeersinzicht, tja, kan je dat trainen? Ik weet het niet. Ik zelf vind het verkeer nog steeds verschrikkelijk omdat heel veel mensen zich niet aan de geldende regels houden. Waardoor je niet weet wat je kan verwachten. Hopelijk kom je ooit nog zover dat je lekker zelf kan rondfietsen…..
dat is ook wel iets dat ik lastig vind. dat mensen zich niet aan de regels houden. daardoor raak ik in de war. bvb als ik de rotonde opga omdat iemand me voorlaat terwijl ik eigenlijk moet wachten.
ik zou veel vrijer zijn als ik zelfstandig op de fiets kon gaan . omdat ik nog iets minder afhankelijk ben van anderen. of ik er iets aan kan veranderen weet ik niet